Η ακρωμιοκλειδική άρθρωση βρίσκεται στην κορυφή του ώμου και παίζει καθοριστικό ρόλο στο να διευκολύνει πολλές από τις κινήσεις του ώμου. Όταν η άρθρωση αυτή υφίσταται υπερβολική τάση ή τραυματισμό, μπορεί να οδηγήσει σε εξάρθρωση. Τα εξαρθρήματα της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης είναι συνηθισμένοι τραυματισμοί, ιδιαίτερα για τους αθλητές ή γενικότερα τα άτομα που έχουν μια πιο ενεργή ζωή και ασχολούνται με σωματικές δραστηριότητες. Τα καλά νέα είναι ότι η φυσικοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στη διαδικασία αποκατάστασης, επαναφέροντας τον κινητικό έλεγχο και τη λειτουργικότητα της περιοχής.
Η ακρωμιοκλειδική άρθρωση βρίσκεται στο σημείο όπου η κλείδα συναντά το ακρώμιο, μια οστική προεξοχή της ωμοπλάτης. Η άρθρωση αυτή σταθεροποιείται από συνδέσμους, τένοντες και μύες. Όταν μια εξωτερική δύναμη, όπως μια πτώση ή μια σύγκρουση, διαταράσσει την ισορροπία αυτών των δομών, μπορεί να οδηγήσει σε εξάρθρημα, προκαλώντας πόνο και περιορίζοντας την λειτουργικότητα.
Ένα εξάρθρημα ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης μπορεί να προκύψει από διάφορους παράγοντες. Οι πιο συνηθισμένοι από αυτούς περιλαμβάνουν:
Τα συνήθη συμπτώματα του εξαρθρήματος της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης περιλαμβάνουν:
Η φυσικοθεραπεία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση και την αποκατάσταση των εξαρθρημάτων της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης. Με διάφορες τεχνικές και θεραπείες μπορεί να ανακουφίσει από τα δυσάρεστα συμπτώματα και να επαναφέρει τον κινητικό έλεγχο και την λειτουργικότητα της άρθρωσης. Ο ενδεδειγμένος τρόπος αντιμετώπισης ωστόσο εξαρτάται κατά πολύ από τη φύση του εξαρθρήματος, αν είναι μεμονωμένος τραυματισμός ή επαναλαμβανόμενος (καθ’ έξιν), αν πρόκειται για βλάβη Bankart (αποκόλληση του επιχείλιου χόνδρου) ή Hill Sachs (συμπιεστικό κάταγμα στο πίσω μέρος της βραχιονίου κεφαλής), ποια είναι η προβολή του (αν το εξάρθρημα προβάλλει πίσω ή εμπρός) και πολλούς ακόμα παράγοντες.
Οι τεχνικές και οι θεραπείες που χρησιμοποιούνται συχνότερα είναι:
Η φυσικοθεραπεία όχι μόνο βοηθά στην αποκατάσταση, αλλά εκπαιδεύει επίσης τους ασθενείς σχετικά με την πρόληψη μελλοντικών τραυματισμών. Με την ενδυνάμωση των γύρω μυών, τη βελτίωση της σταθερότητας του ώμου και την υιοθέτηση της σωστής μηχανικής του σώματος, τα άτομα μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο νέου τραυματισμού. Επίσης, βοηθούν τους ασθενείς να ξεπεράσουν ενδεχόμενη κινησιοφοβία μετά από εξάρθρημα ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης. Η κινησιοφοβία είναι η κατάσταση στην οποία ένας ασθενής έχει υπερβολικό, παράλογο και εξουθενωτικό φόβο σωματικής κίνησης και δραστηριότητας που προκύπτει από αίσθημα ευπάθειας σε οδυνηρό τραυματισμό ή εκ νέου τραυματισμό. Ορίζεται και ως φόβος της κίνησης εξαιτίας του φόβου για νέο τραυματισμό, με πολλά άτομα που αποφεύγουν τον πόνο να θεωρούν ότι ο πόνος είναι σημάδι σωματικής βλάβης και ότι κάθε δραστηριότητα που προκαλεί πόνο είναι επικίνδυνη και πρέπει να αποφεύγεται. Ο ρόλος του φυσικοθεραπευτή στην αντιμετώπιση της κινησιοφοβίας είναι πολύ σημαντικός καθώς έχει τη δυνατότητα να επανεκπαιδεύσει κινητικά τον ασθενή και να τον παρακινήσει στην αυτό-αξιολόγηση του πόνου, την αυτό-παρατήρηση αλλά και την άμεση κινητοποίησή του σε περιπτώσεις αύξησης της έντασης του πόνου.
Το εξάρθρημα ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης μπορεί να είναι επώδυνο αλλά με την καθοδήγηση ενός φυσικοθεραπευτή, οι πάσχοντες μπορούν να αναρρώσουν πλήρως και αποτελεσματικά. Η φυσικοθεραπεία βοηθά στην ανακούφιση του πόνου, στην αποκατάσταση του κινητικού ελέγχου, επιτρέποντας στους ασθενείς να ανακτήσουν την πλήρη λειτουργικότητα του πάσχοντος ώμου.
