Η ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΙΛΙΓΓΟΥ

Ο ίλιγγος αποτελεί μια συχνή κατάσταση για αρκετούς ανθρώπους παγκοσμίως. Όλοι οι πάσχοντες αναφέρουν ότι νιώθουν ζαλάδα, ναυτία, νιώθουν το δωμάτιο και τα αντικείμενα να γυρίζουν γύρω τους, νομίζουν ότι θα πέσουν ή θα λιποθυμήσουν ενώ αυτό στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει. Ο ίλιγγος από μόνος του δεν αποτελεί πάθηση αλλά σύμπτωμα κάποιας πάθησης.

Τι είναι ο ίλιγγος

Ο ίλιγγος είναι μια αίσθηση έντονης ζαλάδας, μιας περιστροφής αντικειμένων ή του ασθενή γύρω από τα αντικείμενα και συμβαίνει όταν ο εγκέφαλος δεν μπορεί να συντονιστεί με την κίνηση που κάνει το σώμα ή κάποιο αντικείμενο. Πρόκειται για δυσάρεστα συμπτώματα τα οποία ανάλογα με την περίπτωση και την πάθηση, μπορούν να διαρκέσουν από λίγα λεπτά εώς και κάποιες μέρες, ωστόσο δεν αποτελούν κίνδυνο για την υγεία του.

Ο ίλιγγος διακρίνεται σε δύο κατηγορίες:

  • Περιφερικός, όταν οφείλεται σε βλάβη στον λαβύρινθο ή στο αιθουσαίο  νεύρο
  • Κεντρικός, όταν οφείλεται σε πρόβλημα στον εγκέφαλο ή την παρεγκεφαλίδα.

 

Οι αιτίες που προκαλούν ίλιγγο

 Ο ίλιγγος οφείλεται συνήθως σε βλάβες του περιφερικού ή του κεντρικού νευρικού συστήματος ή σε διάφορα άλλα αίτια ανάλογα με την περίπτωση.  Τα κυριότερα αίτια είναι:

  • ο ίλιγγος θέσεως,
  • η νόσος Meniere,
  • λαβυρινθίτιδες,
  • όγκοι,
  •  χειρουργικές επεμβάσεις ωτός,
  • ο τραυματισμός με κρανιοεγκεφαλική κάκωση
  • παρενέργειες από φαρμακευτική αγωγή
  • ψυχογενή αίτια
  • υπογλυκαιμία
  • αιμοδυναμικές διαταραχές (πχ ορθοστατική υπόταση)

Όταν ο ίλιγγος αφορά το κεντρικό νευρικό σύστημα συνήθως είναι ηπιότερος και δεν επιδεινώνεται όταν ο πάσχων κινεί το κεφάλι του. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο ίλιγγος οφείλεται σε:

  • ημικρανία
  • πολλαπλή σκλήρυνση
  • υπέρταση
  • αγγειακά εγκεφαλικά ανευρύσματα
  • όγκους
  • εγκεφαλίτιδες
  • κ.α.

 

Πώς γίνεται η διάγνωση του ιλίγγου

Η διάγνωση του ιλίγγου γίνεται από ειδικό ωτορινολαρυγγολόγο ο οποίος με εξειδικευμένες ασκήσεις θα προσπαθήσει να διευκρινήσει αν πρόκειται για πραγματικό περιστατικό ιλίγγου, το είδος του αλλά και αν υπάρχουν πιθανές άλλες παθήσεις. Η διάγνωση περιλαμβάνει το ιστορικό του ασθενούς, έλεγχο νυσταγμού, ισορροπίας και ακοής, δοκιμασία Dix Hallpike και αξονική ή μαγνητική τομογραφία.  

 

Τρόποι αντιμετώπισης  του ιλίγγου

Αφού εξακριβωθεί το είδος αλλά και η αιτία του ιλίγγου ο γιατρός αποφασίζει για την ενδεδειγμένη μέθοδο αντιμετώπισης. Οι τρόποι αντιμετώπισης εξαρτώνται από το είδος του ιλίγγου και σε γενικές γραμμές περιλαμβάνουν:

  • ξεκούραση
  • φαρμακευτική αγωγή

Η Φυσικοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά τους πάσχοντες από ίλιγγο τόσο με τις ειδικές ασκήσεις, γνωστές και ως χειρισμοί Epley, με ήπια κινητοποίηση του αυχένα αλλά και με εκπαίδευση για τη σωστή στάση του σώματος. Ο Φυσικοθεραπευτής θα βοηθήσει τους πάσχοντες να αντιμετωπίσουν τα δυσάρεστα συμπτώματα και να ξεπεράσουν έτσι τον φόβο για τα επεισόδια ιλίγγου.

 

Ο ίλιγγος μπορεί να φαντάζει τρομακτικός σε κάποιους, ειδικά εάν  είναι ξαφνικός. Η αίσθηση περιστροφής, ναυτίας ή και λιποθυμίας μπορούν να επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα της ζωής και της καθημερινότητας των πασχόντων . Γι αυτό είναι σημαντικό οι πάσχοντες να απευθύνονται στους ειδικούς ώστε αφενός να απαλλαγούν από τον φόβο και τα συμπτώματα αλλά αφετέρου να αποκλείσουν την πιθανότητα ύπαρξης άλλων – ενδεχομένως και σοβαρών – παθήσεων που μπορεί να «υποκρύπτονται» πίσω από τον ίλιγγο.