Στις 12 Νοεμβρίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Πνευμονίας σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ως πνευμονία ορίζεται η λοίμωξη του κατωτέρου αναπνευστικού συστήματος και εντοπίζεται σε έναν ή περισσότερους πνευμονικούς λοβούς στον έναν ή και στους δύο πνεύμονες. Μπορεί να οφείλεται σε μύκητες, μικρόβια ή ιούς ενώ τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι ο βήχας, ο πυρετός, η δύσπνοια, ρίγη, φλέματα και πολλά άλλα. Ανάλογα με τη σοβαρότητα της κάθε περίπτωσης, η πνευμονία συνήθως αντιμετωπίζεται με τη χορήγηση αντιβιοτικών.
Η φυσικοθεραπεία όμως μπορεί να συμβάλλει εξίσου σημαντικά στην αντιμετώπιση της πνευμονίας μέσω της αναπνευστικής φυσικοθεραπείας. Με την κατάλληλη μέθοδο φυσικοθεραπείας μπορούν να ελεγχθούν τα συμπτώματα και η δύσπνοια, ο ασθενής εκπαιδεύεται στον βήχα, επιτυγχάνεται κάθαρση των αεραγωγών και βελτιώνεται η οξυγόνωση στην περιοχή ενώ ο φυσικοθεραπευτής βελτιώνει και σωματικά τον ασθενή αφού με τις κατάλληλες ασκήσεις μπορεί να βελτιώσει τόσο την υποκινητικότητα όσο και την μειωμένη λειτουργικότητα λόγω της συνεχούς κατάκλισης. Ο φυσικοθεραπευτής αξιολογεί την κάθε περίπτωση ασθενούς και επιλέγει τις ενδεδειγμένες μεθόδους αντιμετώπισης που στόχο έχουν να ανακουφίσουν τον ασθενή από τον πόνο, να διευκολύνουν την αναπνοή του, να ενδυναμώσουν το αναπνευστικό του σύστημα και βέβαια να βελτιώσουν την λειτουργικότητα και την ποιότητα ζωής του ασθενούς.
Στην εποχή που η πνευμονία είναι συνηθισμένη λόγω της έξαρσης του Covid-19, η αναπνευστική φυσικοθεραπεία μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην βελτίωση της υγείας του ασθενούς με Covid-19. Σαφώς καίριο σημείο για την επιτυχία του όλου εγχειρήματος αποτελεί η στενή συνεργασία του φυσικοθεραπευτή με τον θεράποντα ιατρό ώστε αφενός να υπάρχει πλήρης εικόνα της κατάστασης του ασθενούς και αφετέρου να επιλεχθούν οι μέθοδοι και οι τεχνικές που ενδείκνυνται σε κάθε περίπτωση ώστε το αποτέλεσμα να είναι το καλύτερο δυνατό. Πολλές φορές γιατροί και φυσικοθεραπευτές καταλήγουν στον συνδυασμό διαφόρων τεχνικών προκειμένου να επιτύχουν το βέλτιστο αποτέλεσμα. Η αναπνευστική φυσικοθεραπεία όπως αναφέρθηκε παραπάνω μπορεί να εκπαιδεύσει τον ασθενή να αναπνέει σωστά και να ελέγχει τον βήχα και τη δύσπνοια. Ο γιατρός και ο φυσικοθεραπευτής έχουν να λάβουν υπόψιν τους πολλά δεδομένα όταν αποφασίζουν τις κατάλληλες τεχνικές της αναπνευστικής φυσικοθεραπείας. Αυτού του είδους η φυσικοθεραπεία ενδείκνυται κυρίως όταν ο ασθενής παρουσιάζει διαταραχές της καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας, της αντοχής και της δύναμης των αντίστοιχων μυών, διαταραχές των αναπνεόμενων όγκων, κατακράτηση εκκρίσεων ενώ δεν ενδείκνυται ή χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην επιλογή των τεχνικών όταν ο ασθενής εμφανίζει τυχόν ανωμαλίες στα ζωτικά όργανα, όταν πάσχει από οστεοπόρωση, από καρκίνο, όταν υποβάλλεται σε χημειοθεραπείες ή ακτινοβολίες κ.α.
Η αναπνευστική φυσικοθεραπεία επιφέρει θεαματικά αποτελέσματα ακόμα και στο στάδιο της πρόληψης. Ειδικότερα τα άτομα των ευπαθών ομάδων πληθυσμού είναι σημαντικό να απευθύνονται σε φυσικοθεραπευτές, ειδικά όταν αντιμετωπίζουν καρδιοαναπνευστικά προβλήματα, έτσι ώστε να μπορέσουν να δυναμώσουν τους αναπνευστικούς μύες και να βελτιώσουν τη γενικότερη πνευμονική τους λειτουργία. Έτσι θα μπορέσουν να ανταποκριθούν καλύτερα και με λιγότερες επιπτώσεις σε περίπτωση που προσβληθούν από τον Covid-19.
