Ο όρος σκολίωση χρησιμοποιείται για να περιγράψει την τρισδιάστατη παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης και του κορμού. Για να θεωρηθεί σκολίωση η πλάγια απόκλιση πρέπει να είναι άνω των 10 μοιρών με ταυτόχρονη στροφή των σπονδύλων. Μπορεί να εμφανιστεί τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες.
Τα αίτια της σκολίωσης
Σε μεγάλο βαθμό τα αίτια που προκαλούν τη σκολίωση παραμένουν άγνωστα. Κάποιες μορφές σκολίωσης μπορεί να είναι αποτέλεσμα πάθησης ή ατυχήματος ή να προκλήθηκαν από ανώμαλη ανάπτυξη κατά την εμβρυϊκή περίοδο.
Η σκολίωση κατατάσσεται σε 4 μορφές:
Τα συμπτώματα της σκολίωσης
Η σκολίωση στα παιδιά δεν προκαλεί πόνο και αν υπάρχει πόνος αυτός συνήθως οφείλεται σε άλλη αιτία. Επίσης, μουδιάσματα και μυϊκοί σπασμοί μπορεί να οφείλονται στην πίεση που υφίστανται οι νευρικές ρίζες. Οι εμβιομηχανικές αποκλίσεις της σκολίωσης περιλαμβάνουν ή και συνδυάζονται με:
Η διάγνωση και η αντιμετώπιση της σκολίωσης
Η διάγνωση της σκολίωσης γίνεται με τη διενέργεια διαφόρων κλινικών δοκιμασιών που οι γιατροί και οι φυσικοθεραπευτές έχουν στη διάθεσή τους, όπως για παράδειγμα το Adam’s test , παρατήρηση του ύψους των ώμων, του μήκους των ποδιών κτλ αλλά και με λήψη ακτινογραφίας. Ο καταλληλότερος τρόπος αντιμετώπισης εξαρτάται από παράγοντες όπως ο βαθμός και η θέση του κυρτώματος, ο βαθμός επιδείνωσης και άλλοι. Συνηθισμένες πρακτικές είναι ένα πρόγραμμα Φυσικοθεραπείας, η εφαρμογή ειδικού κηδεμόνα, η φαρμακευτική και η χειρουργική επέμβαση σε περιπτώσεις που το κύρτωμα ξεπερνά τις 40 μοίρες.
Η Φυσικοθεραπεία παίζει σημαντικό ρόλο στην βελτίωση της σκολίωσης καθώς με διάφορες τεχνικές και θεραπείες ο Φυσικοθεραπευτής μπορεί να σταματήσει την επιδείνωση της κατάστασης αλλά και να μειώσει τις μοίρες της σκολίωσης. Στις τεχνικές περιλαμβάνονται και:
Η Φυσικοθεραπεία στη σκολίωση έχει ως στόχο, και πετυχαίνει, την ολιστική θεραπεία ολόκληρου του οργανισμού και όχι μόνο την (όσο το δυνατόν) ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης.
Η έγκαιρη αξιολόγηση της σκολίωσης από την εμφάνιση των πρώτων κιόλας συμπτωμάτων ή και προληπτικά είναι καίριας σημασίας καθώς μετά την ωρίμανση του σκελετικού συστήματος οι θεραπευτικές παρεμβάσεις για τις όποιες αλλαγές γίνονται πιο δύσκολες. Οι γιατροί και οι φυσικοθεραπευτές έχουν λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση και είναι οι πλέον ειδικοί για τη διάγνωση και την αντιμετώπιση της σκολίωσης. Οποιεσδήποτε παρεμβάσεις από μη επαγγελματίες υγείας (πχ γυμναστές κ.α) μπορούν να είναι αναποτελεσματικές έως και επικίνδυνες.