ΡΗΞΗ ΤΡΙΓΩΝΟΥ ΧΟΝΔΡΟΥ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟΘΕΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Ο τρίγωνος χόνδρος βρίσκεται στην περιοχή της πηχεοκαρπικής άρθρωσης, στο ωλένιο πλάγιο του καρπού. Ο τρίγωνος χόνδρος είναι «υπεύθυνος» για την απορρόφηση των κραδασμών που επιφέρουν οι κινήσεις της πηχεοκαρπικής άρθρωσης και της άκρας χειρός, η σταθεροποίηση του καρπού αλλά και η μετάδοση της κίνησης από τον καρπό στην ωλένη. Η ρήξη του τρίγωνου χόνδρου αποτελεί μια από τις πιο συχνές αιτίες πόνου και αστάθειας της περιοχής. Ο πόνος μάλιστα μπορεί να είναι τόσο έντονος που ακόμα και οι πιο απλές καθημερινές κινήσεις όπως η χρήση του χεριού για έγερση από την καρέκλα καθίστανται δύσκολες ή ακόμα και αδύνατες.

Τα αίτια που προκαλούν ρήξη του τρίγωνου χόνδρου

Η ρήξη του τρίγωνου χόνδρου μπορεί να προκύψει ως αποτέλεσμα:

  • Τραυματισμού κατά τη διάρκεια αθλητικής δραστηριότητας (πχ τένις, πυγμαχία, ενόργανη και ρυθμική γυμναστική κτλ)
  • Ατυχήματος
  • Πτώσης με στήριξη στο χέρι
  • Υπέρχρησης
  • Χειρωνακτικής εργασίας (πχ εργαζόμενοι που χρησιμοποιούν ηλεκτρικά τρυπάνια ή κατσαβίδια)
  • Συνοδών βλαβών της περιοχής
  • Ανατομικής παραλλαγής.

 

Τα συμπτώματα που εμφανίζει η ρήξη του τρίγωνου χόνδρου

Κύριο χαρακτηριστικό της ρήξης του τρίγωνου χόνδρου είναι ο πόνος στο έξω ωλένιο χείλος, οίδημα και αστάθεια στην περιοχή. Ο πόνος συνήθως επιδεινώνεται με τις δραστηριότητες που περιλαμβάνουν χρήση της συγκεκριμένης περιοχής και έτσι ακόμα και η χρήση των κλειδιών ή το άνοιγμα ενός μπουκαλιού γίνονται επώδυνες περιστάσεις.

 

Η διάγνωση και η θεραπεία της ρήξης του τρίγωνου χόνδρου

Η διάγνωση της ρήξης του τρίγωνου χόνδρου γίνεται με λήψη ιστορικού, κλινική εξέταση και μαγνητική τομογραφία. Οι τρόποι αντιμετώπισης της ρήξης  μπορούν να είναι τόσο συντηρητικοί όσο και χειρουργικοί, σε σοβαρά περιστατικά ή σε περιπτώσεις που η συντηρητική αντιμετώπιση δεν επιτύχει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει ανάπαυση, φαρμακευτική αγωγή ή/και χρήση ειδικού νάρθηκα.

Σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση του τρίγωνου χόνδρου παίζει και η Φυσικοθεραπεία, καθώς με διάφορες τεχνικές και θεραπείες μπορεί να ανακουφίσει τους ασθενείς από τα επώδυνα συμπτώματα. Η Φυσικοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει με:

  • Laser
  • Tecar
  • Tens
  • Κρυοθεραπεία
  • Κινησιοθεραπεία (Ασκήσεις ενδυνάμωσης με έμφαση στη σταθεροποίηση και στο συντονισμό)
  • Ergon Technique
  • Τεχνικές περίδεσης (Kinesiotaping, Leukotaping, Dynamic Taping)
  • Εργονομικές παρεμβάσεις, πχ λαβές εργαλείων
  • Dry needling
  • Θεραπευτική άσκηση

 

Σε περίπτωση που τα συμπτώματα συνεχίζουν μετά το πρόγραμμα Φυσικοθεραπείας η χειρουργική επέμβαση αποτελεί τη μοναδική λύση.