Το Σύνδρομο μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης αποτελεί συχνά μια από τις αιτίες εκείνες που ευθύνονται για τον πόνο στο ισχίο. Πρόκειται για μηχανικό πρόβλημα το οποίο προκαλείται όταν η κεφαλή ή ο αυχένας του μηριαίου προσκρούει πάνω στον επιχείλιο χόνδρο της κοτύλης. Αυτή η πρόσκρουση έχει ως συνέπεια είτε τη ρήξη του επιχείλιου χόνδρου είτε την πρόωρη φθορά της άρθρωσης του ισχίου και την ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας. Το σύνδρομο μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης εμφανίζεται συχνότερα στους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες και κυρίως στους έφηβους αλλά και τους ενήλικες που ασχολούνται με τον αθλητισμό σε κάθε ηλικία. 

Η μηροκοτυλιαία πρόσκρουση μπορεί να διακριθεί σε 3 τύπους:

  • Pincer, όταν η πρόσκρουση οφείλεται σε ανώμαλο οστικό εξόγκωμα στην πλευρά της κοτύλης
  • Cam, όταν η οστική προεξοχή βρίσκεται σχηματίζεται στην περιφέρεια της μηριαίας κεφαλής
  • Συνδυασμό και των δύο παραπάνω τύπων, όταν το πλεονάζον οστό υπάρχει τόσο στην κοτύλη όσο και στο μηριαίο.

 

Τα αίτια του Συνδρόμου μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης

Το Σύνδρομο μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης μπορεί να προκληθεί από διάφορες αιτίες. Πιο αναλυτικά, οι παράγοντες που έχουν «ενοχοποιηθεί» για την εμφάνισή του περιλαμβάνουν:

  • Δυσπλασία του ισχίου
  • Κατάγματα της περιοχής που δεν έχουν πωρωθεί σωστά
  • Επιφυσιολίσθηση μηριαίας κεφαλής
  • Ιδιοπαθή οπίσθια κλίση της κοτύλης.

 

Τα συμπτώματα του Συνδρόμου μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης

Τα συμπτώματα που εμφανίζει το Σύνδρομο είναι κοινά και εμφανίζονται νωρίτερα σε άτομα που αθλούνται, λόγω της καταπόνησης. Τα συμπτώματα του Συνδρόμου είναι:

  • Πόνος στο ισχίο, ο οποίος μάλιστα επιδεινώνεται με την άθληση ή μετά από πολύωρη ακινησία
  • Δυσκαμψία στο ισχίο και κυρίως στην έξω στροφή
  • Χωλότητα.

 

Οι τρόποι αντιμετώπισης του Συνδρόμου μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης

Το Σύνδρομο μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης διαγιγνώσκεται με λήψη ιατρικού ιστορικού και κλινική εξέταση και επιβεβαιώνεται με ακτινογραφίες, μαγνητική και αξονική τομογραφία. Στη συνέχεια αποφασίζεται ο καταλληλότερος τρόπος αντιμετώπισης. Για να αντιμετωπιστεί το Σύνδρομο χρησιμοποιούνται τόσο συντηρητικές μέθοδοι όσο και η χειρουργική, σε σοβαρά περιστατικά. Οι συντηρητικές μέθοδοι περιλαμβάνουν:

  • Ξεκούραση
  • Αποφυγή/ τροποποίηση δραστηριοτήτων που επιδεινώνουν τα συμπτώματα
  • Φαρμακευτική αγωγή
  • Χειρουργική επέμβαση (ανοιχτή ή αρθροσκόπηση), σε σοβαρά περιστατικά.

Η Φυσικοθεραπεία παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση του συνδρόμου και των ενοχλητικών συμπτωμάτων του. Οι Φυσικοθεραπευτές έχουν στη διάθεσή τους πληθώρα τεχνικών και θεραπειών που μπορούν να βοηθήσουν αποτελεσματικά τους πάσχοντες. Μερικές από αυτές τις τεχνικές και τις θεραπείες είναι:

  • Κινησιοθεραπεία (διατάσεις, ασκήσεις ενδυνάμωσης, ασκήσεις με έμφαση στην ιδιοδεκτικότητα και στην κιναισθησία),
  •  Ειδικές τεχνικές κινητοποίησης (Ackerman),  
  • Περίδεση (Kinesio taping, non elastic taping),
  • Φυσικά μέσα (παγοθεραπεία, tens, laser, υπέρηχο, tecar, biofeedback) ,
  • Βελονισμός (dry needling) ,
  • Μυοπεριτονιακή απελευθέρωση (Ergon technique)

 

Το Σύνδρομο μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης είναι από τις πιο γνωστές αιτίες πόνου στο ισχίο. Τα συμπτώματα που το συνοδεύουν είναι επώδυνα γι αυτό και καλό είναι να αντιμετωπίζεται από τα πρώτα κιόλας στάδια της πάθησης.

Related Posts

Leave a Reply