Τενοντοπάθεια επιγονατίδας: φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση

Η τενοντοπάθεια της επιγονατίδας, κοινώς γνωστή ως “γόνατο του άλτη”, είναι ένας συχνός τραυματισμός που επηρεάζει τον επιγονατιδικό τένοντα και χαρακτηρίζεται από πόνο και ευαισθησία ακριβώς κάτω από την επιγονατίδα.

Η τενοντοπάθεια επιγονατίδας είναι μια κατάσταση κατά την οποία ο επιγονατιδικός τένοντας, ο οποίος συνδέει την επιγονατίδα με το οστό της κνήμης, ερεθίζεται και φλεγμαίνει. Με την πάροδο του χρόνου, η επαναλαμβανόμενη καταπόνηση μπορεί να οδηγήσει σε μικρές ρήξεις στον τένοντα, προκαλώντας πόνο και πρήξιμο. Παρατηρείται κυρίως σε αθλητές που το άθλημά τους περιλαμβάνει άλματα, όπως το μπάσκετ και το βόλεϊ. Ωστόσο μπορεί να επηρεάσει και άτομα που συμμετέχουν σε δραστηριότητες που περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενες κινήσεις του γόνατος.

Τενοντοπάθεια επιγονατίδας: οι αιτίες

Η κύρια αιτία της τενοντοπάθειας της επιγονατίδας είναι η επαναλαμβανόμενη υπέρχρηση της άρθρωσης του γόνατος, ιδίως κατά τη διάρκεια των αλμάτων, του τρεξίματος και των γρήγορων αλλαγών κατεύθυνσης. Αυτή η επαναλαμβανόμενη καταπόνηση οδηγεί σε μικρορωγμές στον τένοντα, οι οποίες, αν δεν τους δοθεί χρόνος και κατάλληλες θεραπείες για να επουλωθούν, μπορεί να εξελιχθούν σε τενοντοπάθεια. Άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτό είναι η μυϊκή ανισορροπία, οι σφιχτοί μύες των ποδιών, η μη σωστή τεχνική και ο ακατάλληλος ή ανεπαρκής εξοπλισμός.

 

Τα συμπτώματα της τενοντοπάθειας επιγονατίδας

Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της τενοντοπάθειας της επιγονατίδας είναι ένας οξύς πόνος στο μπροστινό μέρος του γόνατος, ακριβώς κάτω από την επιγονατίδα. Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

  • Οίδημα ή ευαισθησία γύρω από τον επιγονατιδικό τένοντα.
  • Ακαμψία στο γόνατο, ιδίως το πρωί ή μετά από πολύωρη καθιστή θέση.
  • Πόνος στη διάρκεια του άλματος, του τρεξίματος ή στο ανέβασμα σκαλιών.
  • Αίσθημα αδυναμίας ή αστάθειας στο γόνατο.

 

Τρόποι αντιμετώπισης και ο ρόλος της φυσικοθεραπείας

Η αρχική θεραπεία περιλαμβάνει συνήθως ανάπαυση, πάγο, συμπίεση και ανύψωση (RICE) αλλά και φαρμακευτική αγωγή.

Η φυσικοθεραπεία παίζει σημαντικό ρόλο στη θεραπεία της τενοντοπάθειας της επιγονατίδας. Ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα μπορεί να περιλαμβάνει:

  • Κινησιοθεραπεία (διατάσεις, ασκήσεις ενδυνάμωσης, ασκήσεις με έμφαση στην ιδιοδεκτικότητα και στην κιναισθησία)
  • Ειδικές τεχνικές κινητοποίησης (Ackerman)
  • Περίδεση (Kinesio taping)
  • Φυσικά μέσα (παγοθεραπεία, tens, laser, υπέρηχο, tecar, biofeedback, SIS)
  • Βελονισμός (dry needling)
  • Εκπαίδευση του ασθενή και ενημέρωση για την παθολογία του καθώς και για τις δραστηριότητες που μπορούν να ανακουφίσουν τα συμπτώματα ή να τον επιβαρύνουν περισσότερο
  • Θεραπευτική άσκηση (λειτουργική επανεκπαίδευση, ασκήσεις νευρομυϊκού συντονισμού).

 

Θεραπεία με κρουστικά κύματα

Η θεραπεία με ακτινικά κρουστικά κύματα (RSWT) έχει αναδειχθεί ως μια εξαιρετικά αποτελεσματική θεραπεία για την τενοντοπάθεια της επιγονατίδας. Αυτή η μη επεμβατική μέθοδος χρησιμοποιεί κρουστικά κύματα για την προώθηση της επούλωσης στους τραυματισμένους τένοντες. Λειτουργεί με την παροχή παλμών υψηλής ενέργειας στην πληγείσα περιοχή, οι οποίοι διεγείρουν τη ροή του αίματος, προάγουν την αναγέννηση του τενόντιου ιστού και μειώνουν τον πόνο. Τα κρουστικά κύματα προκαλούν μικροτραυματισμό στον ιστό, ο οποίος με τη σειρά του διεγείρει τις φυσικές διαδικασίες επούλωσης του σώματος. Πρόκειται για μια μη επεμβατική διαδικασία, με ελάχιστες παρενέργειες, που προσφέρει γρήγορη ανάρρωση και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες.

 

Μελέτες έχουν δείξει ότι η θεραπεία με ακτινικά κρουστικά κύματα είναι αποτελεσματική στη μείωση του πόνου και στη βελτίωση της λειτουργικότητας σε ασθενείς με τενοντοπάθεια της επιγονατίδας. Είναι ιδιαίτερα ευεργετική για όσους δεν έχουν ανταποκριθεί στις συμβατικές θεραπείες.

 

Η τενοντοπάθεια της επιγονατίδας είναι μια συχνή αλλά διαχειρίσιμη πάθηση, ιδίως με τον κατάλληλο συνδυασμό θεραπειών. Ενώ οι συμβατικές θεραπείες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο, η φυσικοθεραπεία, και ιδιαίτερα η θεραπεία με ακτινικά κρουστικά κύματα, έχουν δείξει ελπιδοφόρα αποτελέσματα. Με την κατανόηση της πάθησης και τη διερεύνηση αυτών των προηγμένων θεραπευτικών επιλογών, οι πάσχοντες μπορούν να διαχειριστούν αποτελεσματικά τα συμπτώματά τους και να επιστρέψουν στις συνήθεις δραστηριότητές τους.

 

Related Posts