Η Νόσος Osgood – Schlatter, ή αλλιώς αποφυσίτιδα του κνημιαίου κυρτώματος, αποτελεί μια από τις πιο κοινές παθήσεις γονάτου σε παιδιά και εφήβους, ιδιαίτερα σε όσους ασχολούνται με τον αθλητισμό. Η νόσος αφορά τη φλεγμονή που δημιουργείται στην περιοχή ακριβώς κάτω από το γόνατο και είναι πιο συχνή σε νεαρούς αθλητές 9-15 ετών και περισσότερο σε αγόρια σε τριπλάσιο βαθμό σε σχέση με τα κορίτσια.
Τα αίτια της νόσου
Η πάθηση εμφανίζεται συχνότερα στο στάδιο της ανάπτυξης καθώς τότε είναι που τα οστά, οι μύες και οι τένοντες αναπτύσσονται και τροποποιούν τις σχέσεις μεταξύ τους. Τα οστά και οι μύες καταπονούνται περισσότερο με την έντονη σωματική δραστηριότητα γι αυτό και οι νεαροί αθλητές έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν τη νόσο Osgood – Schlatter , χωρίς όμως να μπορούν να αποκλειστούν και οι έφηβοι που δεν ασχολούνται με τον αθλητισμό.
Τα συμπτώματα της νόσου
Τα συμπτώματα της νόσου Osgood – Schlatter είναι επώδυνα και αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια των διαφόρων αθλητικών δραστηριοτήτων και αφορούν:
πόνο στο ένα ή και στα δύο γόνατα
ευαισθησία στο κνημιαίο κύρτωμα
οίδημα στο κνημιαίο κύρτωμα
σφίξιμο στους μύες στο μπροστινό ή στο πίσω μέρος του μηρού
Τρόποι αντιμετώπισης και Φυσικοθεραπεία
Η αντιμετώπιση της νόσου κυρίως αφορά στην μείωση του οιδήματος και του πόνου. Επίσης, η νόσος μπορεί να αντιμετωπιστεί με:
αποχή από τις αθλητικές δραστηριότητες
φαρμακευτική αγωγή
Η Φυσικοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει σημαντικά τον ασθενή να απαλλαγεί από τα ενοχλητικά συμπτώματα με πρόγραμμα που μπορεί να περιλαμβάνει:
Θεραπευτική άσκηση (διατατικές ασκήσεις, ασκήσεις νευρομυϊκού συντονισμού)
Φυσικά μέσα (tens, laser, υπέρηχος, παγοθεραπεία)
Kinesiotaping
Τεχνικές κινητοποίησης για τη βελτίωση της κίνησης και της ευλυγισίας (Ackerman, Ergon technique)
Biofeedback
Ο Φυσικοθεραπευτής θα βοηθήσει επίσης τον ασθενή αρχικά να κατανοήσει την κατάσταση της νόσου και στη συνέχεια να επανεντάξει τη δραστηριότητα στην καθημερινότητά του, γνωρίζοντας πλέον τι να προσέχει ώστε να προλάβει κάποιον πιθανό επανατραυματισμό.
Τα επώδυνα συμπτώματα της νόσου θα υποχωρήσουν και εν τέλει θα εξαφανιστούν εντελώς όταν το παιδί φτάσει σε ηλικία που σταματάει η ανάπτυξη. Η ηλικία αυτή είναι περίπου 14 ετών για τα κορίτσια και 16 ετών για τα αγόρια.
