Σύνδρομο απιοειδούς μυός και ο ρόλος της Φυσικοθεραπείας

Το σύνδρομο απιοειδούς μυός είναι κυρίως μια λειτουργική διαταραχή που προκαλείται από μυϊκή δυσλειτουργία. Αυτό καθιστά απαραίτητη τη Φυσικοθεραπεία προκειμένου να αντιμετωπιστεί η βαθύτερη αιτία του προβλήματος και όχι απλά να ανακουφιστούν οι ασθενείς από τα δυσάρεστα συμπτώματα.

 

Τι προκαλεί το σύνδρομο απιοειδούς μυός;

Το σύνδρομο σύνδρομο απιοειδούς μυός αναπτύσσεται όταν ο απιοειδής μυς σφίγγεται, φλεγμαίνει ή ερεθίζεται, συμπιέζοντας το ισχιακό νεύρο. Οι υποκείμενοι λόγοι αυτής της δυσλειτουργίας διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή ωστόσο σε γενικές γραμμές περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενη καταπόνηση, μυϊκές ανισορροπίες ή εμβιομηχανικές ανωμαλίες.

Οι πιο συνηθισμένοι παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση του συνδρόμου απιοειδούς μυός είναι:

• Μυϊκή σύσφιξη ή σπασμοί από υπερβολική χρήση, καθιστική ζωή ή λανθασμένα μοτίβα κίνησης.
• Επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες, όπως το τρέξιμο, η ποδηλασία, το ανέβασμα σκαλοπατιών ή το παρατεταμένο κάθισμα μπορούν να καταπονήσουν τον μυ με την πάροδο του χρόνου.
• Άμεσος τραυματισμός, για παράδειγμα από πτώσεις, τροχαία ατυχήματα ή αμβλύ τραύμα στην περιοχή των γλουτών.
• Κακή στάση του σώματος και μηχανική βάδισης.
• Ανατομικές ανωμαλίες, για παράδειγμα όταν σε κάποια άτομα το ισχιακό νεύρο περνάει μέσα από τον απιοειδή μυ αντί κάτω από αυτόν, αυξάνοντας την ευαισθησία στη συμπίεση.

Το σύνδρομο απιοειδούς μυός εμφανίζεται πιο συχνά σε αθλητές και άτομα με σωματικά απαιτητικές εργασίες, ωστόσο μπορεί να επηρεάσει και άτομα με καθιστική ζωή λόγω έλλειψης κίνησης.

 

Τα συμπτώματα που συνοδεύουν το σύνδρομο απιοειδούς μυός

Το σύνδρομο απιοειδούς μυός συχνά μιμείται τα συμπτώματα της ισχιαλγίας, γι αυτό και συχνά γίνεται λανθασμένη διάγνωση. Ωστόσο, διαφέρει από τη συμπίεση των νεύρων που προκαλείται από κήλη οσφυϊκού δίσκου ή σπονδυλική στένωση, καθώς το πρόβλημα προέρχεται από τους μαλακούς ιστούς και όχι από τις δομές της σπονδυλικής στήλης.

Τα τυπικά συμπτώματα περιλαμβάνουν του συνδρόμου περιλαμβάνουν:

• Βαθύ πόνο στους γλουτούς που μπορεί να επεκτείνεται προς τα κάτω στο πόδι.
• Πόνο, ο οποίος επιδεινώνεται με παρατεταμένη καθιστή θέση, ανέβασμα σκάλας ή τρέξιμο.
• Μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα κατά μήκος της διαδρομής του ισχιακού νεύρου.
• Ευαισθησία πάνω από τον ιγνυακό μυ όταν ασκείται πίεση.
• Αδυναμία ή δυσκολία στο περπάτημα λόγω δυσφορίας και αλλαγής της εμβιομηχανικής.

Σε αντίθεση με την κλασική ισχιαλγία, ο πόνος σπάνια επεκτείνεται κάτω από το γόνατο και μπορεί να επιδεινώνεται με άμεση πίεση στην περιοχή των γλουτών παρά με κινήσεις της σπονδυλικής στήλης.

 

Δεδομένου ότι το σύνδρομο απιοειδούς μυός μοιράζεται τα ίδια συμπτώματα με άλλες διαταραχές συμπίεσης των νεύρων, η ακριβής διάγνωση είναι απαραίτητη. Η διαδικασία διάγνωσης περιλαμβάνει έναν συνδυασμό τεχνικών κλινικής αξιολόγησης, ιστορικού του ασθενούς και λειτουργικής ανάλυσης της κίνησης.

 

Πώς αντιμετωπίζεται το σύνδρομο απιοειδούς μυός

Ο πρωταρχικός στόχος της θεραπείας είναι η μείωση της μυϊκής έντασης, η ανακούφιση της συμπίεσης του ισχιακού νεύρου, η αποκατάσταση της κινητικότητας και η πρόληψη της υποτροπής. Ένα καλά δομημένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας αντιμετωπίζει τόσο τα συμπτώματα όσο και την υποκείμενη δυσλειτουργία που συμβάλλει στο σύνδρομο.

 

Ο ρόλος της φυσικοθεραπείας στην αντιμετώπιση του συνδρόμου απιοειδούς μυός

Η φυσικοθεραπεία είναι πολύ σημαντική στην αντιμετώπιση του συνδρόμου απιοειδούς μυός, καθώς επικεντρώνεται στη διόρθωση των προτύπων κίνησης, στη βελτίωση της ευελιξίας και στην ενδυνάμωση των μυών για την πρόληψη του χρόνιου ερεθισμού του ισχιακού νεύρου.

• Φυσικά μέσα (παγοθεραπεία, θερμοθεραπεία, ηλεκτροθεραπεία, laser, υπέρηχο, στοχευμένες ραδιοσυχνότητες, biofeedback, μαγνητικό διεγέρτη, κρουστικό υπέρηχο)
• Κινησιοθεραπεία (διατάσεις, ασκήσεις ενδυνάμωσης, ασκήσεις με έμφαση στην ιδιοδεκτικότητα και στην κιναισθησία)
• Ειδικές τεχνικές κινητοποίησης (Ackermann)
• Περίδεση (Kinesio taping)
• Βελονισμός (dry needling)
• Εκπαίδευση του ασθενή και ενημέρωση για την παθολογία του καθώς και για τις δραστηριότητες που μπορούν να ανακουφίσουν τα συμπτώματα ή να τον επιβαρύνουν περισσότερο
• Θεραπευτική άσκηση (λειτουργική επανεκπαίδευση, ασκήσεις νευρομυϊκού συντονισμού).
• Συμβουλές για τη διόρθωση της στάσης σώματος, την ανακούφιση των συμπτωμάτων και την πρόληψη ενδεχόμενης επιδείνωσης.

 

Το σύνδρομο απιοειδούς μυός μπορεί να προληφθεί με

• Τακτικές διατάσεις και ασκήσεις κινητικότητας με επίκεντρο τα ισχία, τους γλουτούς και το κάτω μέρος της πλάτης.
• Ασκήσεις ενδυνάμωσης για τη σταθερότητα του πυρήνα και τη μηχανική του κάτω μέρους του σώματος.
• Αποφυγή καθιστικής θέσης για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
• Σωστή προθέρμανση και προετοιμασία της κίνησης πριν από δραστηριότητες όπως το τρέξιμο ή η ποδηλασία.
• Χρήση κατάλληλων υποδημάτων για τη σωστή μηχανική βάδισης.

 

Το σύνδρομο απιοειδούς μυός μπορεί να προκαλέσει σημαντικό πόνο και δυσλειτουργία εάν δεν αντιμετωπιστεί. Η φυσικοθεραπεία προσφέρει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τη θεραπεία της πάθησης αντιμετωπίζοντας τόσο τα συμπτώματα όσο και τους παράγοντες που συμβάλλουν.