ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΘΟΔΟΣ BOBATH ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ

Ποιους αφορά

Η μέθοδος Bobath αφορά νεογνά, βρέφη, παιδιά και ενήλικες  με ασθένειες του κεντρικού νευρικού συστήματος όπως εγκεφαλικά, αιματώματα, κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, καρκίνο του εγκεφάλου, εγκεφαλική παράλυση, πολλαπλή σκλήρυνση και άλλες ασθένειες.

 

Στόχος της μεθόδου Bobath

Ο στόχος της μεθόδου είναι να προωθήσει την εκμάθηση κινητικών προτύπων μέσα από έναν αποτελεσματικό αισθητικοκινητικό έλεγχο σε διάφορα περιβάλλοντα. Η διευκόλυνση των φυσιολογικών κινητικών προτύπων επιτρέπει την επανεκπαίδευση του ασθενούς στις λειτουργικές  κινητικές δραστηριότητες ώστε να μπορέσει να επανέλθει με τον βέλτιστο δυνατό τρόπο στην καθημερινότητά του.

 

Οι βασικές αρχές της Νευροεξελικτικής Αγωγής

• Έμφαση δίνεται στην ποιότητα της κίνησης.
• Στόχος είναι η λειτουργία με σεβασμό στην ποιότητα.
• Στους μακροπρόθεσμους στόχους πάντοτε κυριαρχεί η πρόληψη των αντισταθμίσεων που οδηγούν σε ορθοπεδικές παραμορφώσεις.
• Η θεραπευτική στρατηγική είναι απόλυτα εξατομικευμένη.
• Αντιμετωπίζεται το άτομο ως σύνολο (ολιστική προσέγγιση).

 

Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου Bobath

Η μέθοδος Bobath εφαρμόζεται πολλά χρόνια στους ασθενείς με παθήσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος καθώς τα πλεονεκτήματα που προσφέρει την καθιστούν τη δημοφιλέστερη τεχνική για την ανάκτηση της κινητικότητας. Πιο συγκεκριμένα η μέθοδος:

• Βελτιώνει την ημιπληγική πλευρά
• Αποκαθιστά την κινητικότητα
• Διαχείριση μυϊκού τόνου (διαχείριση σπαστικότητας)
• Πετυχαίνει τη συμμετρία του σώματος
• Βελτιώνει την ισορροπία του ασθενούς
• Μειώνει τον πόνο
• Προστατεύει από ενδεχόμενες δυσκαμψίες
• Βελτιώνει την ανεξαρτησία του ασθενούς
• Ενισχύει την ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση του ασθενούς.

 

Ο ρόλος της Φυσικοθεραπείας

Η φυσικοθεραπεία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην εφαρμογή της μεθόδου Bobath και ως εκ τούτου στην αντιμετώπιση των συνεπειών των νευρολογικών παθήσεων στα κινητικά πρότυπα των ασθενών. Ο φυσικοθεραπευτής NDT αξιολογεί τις αποκλίσεις κα την ποιότητα της κινητικής λειτουργικής δραστηριότητας. Εντοπίζει τα προβλήματα της αδρής και της λεπτής κινητικότητας με γνώση την φυσιολογική ανάπτυξη. Πρώτο βήμα για έναν Φυσικοθεραπευτή είναι να εντοπίσει τα προβλήματα στην κινητικότητα του ασθενούς και στη συνέχεια να ενσωματώσει εκείνα τα κινητικά χαρακτηριστικά που δεν κινούνται υπό φυσιολογική μορφή. Τέλος, οργανώνει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας που μπορεί να περιλαμβάνει:

• Αναπνευστική φυσικοθεραπεία
• Θεραπευτική άσκηση (πχ σε πισίνα, διάδρομο βάδισης)
• Πελματογράφημα
• Άσκηση συγκεκριμένων μυϊκών μονάδων στα άνω και κάτω άκρα
• Ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας για όλο το σώμα
• Ορθωτικά βοηθήματα
• Εργονομική προσαρμογή του περιβάλλοντος του ασθενή
• Ηλεκτρομυογραφική ανατροφοδότηση
• Τεχνικές κινητοποίησης του νευρικού ιστού
• Στρατηγικές βελτίωσης κινητικής μάθησης – επανεκπαίδευση δραστηριοτήτων
• Φυσικά μέσα (ηλεκτροθεραπεία, tecar κτλ).

 

 Η λογική γύρω από τη σύγχρονη μορφή της στηρίζεται κατά κύριο λόγο στις γνώσεις των Φυσικοθεραπευτών για τον κινητικό έλεγχο, την επίτευξη της κινητικής εκμάθησης, την πλαστικότητα του μυϊκού και του νευρικού ιστού και της εμβιομηχανικής. Επίσης στηρίζεται στην κλινική εμπειρία εξειδικευμένων θεραπευτών, συνυπολογίζοντας πάντοτε τις ανάγκες και τις ικανότητες των ασθενών. Η μέθοδος βασίζεται στην επανάληψη ώστε να επέλθει η κινητική μάθηση και η επανεκπαίδευση δεξιοτήτων. Επίσης, ο Φυσικοθεραπευτής θα φροντίσει η εκπαίδευση δεν αφορά μόνο τον ασθενή αλλά και τα άτομα του περιβάλλοντός του που έχουν αναλάβει τη φροντίδα του.

 

Για πιο ολοκληρωμένα αποτελέσματα στο έργο της Φυσικοθεραπείας συνδράμουν η εργοθεραπεία και η λογοθεραπεία, προκειμένου ο ασθενής να επανέλθει με τη μέγιστη δυνατή λειτουργικότητα και ανεξαρτησία στις καθημερινές του δραστηριότητες.