Τενοντίτιδα ή Τενοντοπάθεια: ομοιότητες και διαφορές

Τενοντοπάθεια ή τενοντίτιδα; Ποια είναι η διαφορά;

Τενοντίτιδα: Η φλεγμονώδης κατάσταση

Η τενοντίτιδα αναφέρεται στην οξεία φλεγμονή ενός τένοντα, που συνήθως προκαλείται από επαναλαμβανόμενη καταπόνηση ή από ξαφνικό, σοβαρότερο τραυματισμό. Η τενοντίτιδα είναι συνήθως ένα βραχυπρόθεσμο πρόβλημα που εμφανίζεται ως άμεση αντίδραση σε τραυματισμό ή υπερβολική χρήση, οδηγώντας σε συμπτώματα όπως πόνο, πρήξιμο και ευαισθησία που εντοπίζονται γύρω από μια άρθρωση.

 

Τενοντοπάθεια: Ένα ευρύ φάσμα τραυματισμών των τενόντων

Η τενοντοπάθεια, από την άλλη πλευρά, είναι ένας ευρύτερος όρος που περιλαμβάνει κάθε πρόβλημα που αφορά τους τένοντες, συμπεριλαμβανομένης της τενοντίτιδας. Αντιπροσωπεύει ένα εύρος καταστάσεων των τενόντων, όπως η χρόνια εκφύλιση και οι μικρορήξεις στον τένοντα χωρίς σημαντική φλεγμονώδη συνιστώσα. Η τενοντοπάθεια είναι γενικά πιο χρόνια και μπορεί να είναι το αποτέλεσμα τενοντίτιδας που δεν έχει αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά ή επαναλαμβανόμενης καταπόνησης που οδηγεί σε εκφύλιση του τένοντα με την πάροδο του χρόνου.

 

Ομοιότητες και διαφορές

Τόσο η τενοντοπάθεια όσο και η τενοντίτιδα επηρεάζουν τους τένοντες και μπορεί να προκαλέσουν πόνο και δυσφορία στις πληγείσες περιοχές. Συνήθως είναι αποτέλεσμα υπερβολικής χρήσης, γεγονός που τις καθιστά μερικές από τις πιο συνηθισμένες κακώσεις σε αθλητές και άτομα που ασχολούνται με επαναλαμβανόμενες σωματικές δραστηριότητες, για παράδειγμα λόγω εργασίας.

Η βασική διαφορά έγκειται στη φύση των παθήσεων. Η τενοντίτιδα είναι μια οξεία φλεγμονώδης αντίδραση, ενώ η τενοντοπάθεια αναφέρεται σε μια χρόνια εκφυλιστική διαδικασία που μπορεί να μην περιλαμβάνει φλεγμονή. Αυτή η διάκριση είναι σημαντική, καθώς επηρεάζει τη θεραπευτική προσέγγιση και τη διαχείριση του ασθενούς.

 

Ποιες περιοχές του σώματος επηρεάζονται;

Τόσο η τενοντοπάθεια όσο και η τενοντίτιδα μπορούν να επηρεάσουν οποιονδήποτε τένοντα του σώματος. Ωστόσο, τις συναντάμε συχνότερα σε:

• ώμους (τενοντίτιδα του στροφικού πετάλου)
• αγκώνες (αγκώνας του τένις και αγκώνας του παίκτη του γκολφ)
• καρπούς και χέρια (Τενοντίτιδα De Quervain)
• γόνατα (τενοντίτιδα επιγονατιδικού τένοντα)
• αχίλλειο τένοντα (τενοντίτιδα αχιλλείου)

Κάθε περιοχή μπορεί να εμφανίσει οξεία φλεγμονή ή χρόνιες εκφυλιστικές μεταβολές ανάλογα με τις δραστηριότητες του κάθε ασθενούς και την επιβάρυνση που δέχονται αυτοί οι τένοντες.

 

Επιλογές θεραπείας

Για την τενοντίτιδα:

Η αρχική θεραπεία για την τενοντίτιδα έχει ως στόχο τη διαχείριση της φλεγμονής και του πόνου. Οι συνήθεις επιλογές θεραπείας περιλαμβάνουν:

• Αποφυγή ή τροποποίηση των δραστηριοτήτων που προκαλούν πόνο ή καταπόνηση του τένοντα.
• Παγοθεραπεία για να μειωθεί ο πόνος.
• Φαρμακευτική αγωγή για τη μείωση του πόνου.
• Εγχύσεις PRP.

 

Για την τενοντοπάθεια:

Δεδομένου ότι η τενοντοπάθεια μπορεί να μην περιλαμβάνει φλεγμονή, η θεραπεία επικεντρώνεται περισσότερο στην ανακούφιση του πόνου και στη διευκόλυνση της επούλωσης του τένοντα με:

• Ασκήσεις ενδυνάμωσης (ισομετρική συστολή, έκκεντρη συστολή, μειομετρική συστολή υποβοηθούμενη αρχικά, στη συνέχεια ελεύθερα ενεργητικά και τέλος με αντίσταση)
• Φυσικά μέσα

 

Ο ρόλος της Φυσικοθεραπείας στην αντιμετώπιση της τενοντίτιδας και της τενοντοπάθειας

Η φυσικοθεραπεία έχει ενεργό και σημαντικό ρόλο στη θεραπεία τόσο της τενοντοπάθειας όσο και της τενοντίτιδας, με διάφορα μέσα, θεραπείες και τεχνικές:

• Κινησιοθεραπεία (διατάσεις, ασκήσεις ενδυνάμωσης, ασκήσεις με έμφαση στην ιδιοδεκτικότητα και στην κιναισθησία)
• Ειδικές τεχνικές κινητοποίησης (Ackermann)
• Περίδεση (Kinesio taping)
• Φυσικά μέσα (παγοθεραπεία, tens, laser, υπέρηχο, tecar, biofeedback, SIS, κρουστικό υπέρηχο)
• Βελονισμός (dry needling)
• Εκπαίδευση του ασθενή και ενημέρωση για την παθολογία του καθώς και για τις δραστηριότητες που μπορούν να ανακουφίσουν τα συμπτώματα ή να τον επιβαρύνουν περισσότερο
• Θεραπευτική άσκηση (λειτουργική επανεκπαίδευση, ασκήσεις νευρομυϊκού συντονισμού).

 

Συμβουλές πρόληψης

Η πρόληψη της τενοντοπάθειας και της τενοντίτιδας είναι δυνατή με:

• Τακτικές ασκήσεις διάτασης και ενδυνάμωσης για τη διατήρηση της υγείας του τένοντα.
• Σταδιακή αύξηση του επιπέδου δραστηριότητας, ειδικά όταν ξεκινάτε νέα αθλήματα ή ασκήσεις.
• Σωστή τεχνική και εργονομικές προσαρμογές για τη μείωση της επαναλαμβανόμενης καταπόνησης των τενόντων.

 

Η φυσικοθεραπεία προσφέρει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τη διαχείριση τόσο της τενοντίτιδας όσο και της τενοντοπάθειας μέσω στοχευμένων παρεμβάσεων που αντιμετωπίζουν τόσο τα συμπτώματα όσο και τα υποκείμενα αίτια. Ενσωματώνοντας τόσο θεραπευτικές προσεγγίσεις όσο και προληπτικά μέτρα στο θεραπευτικό πλάνο, η φυσικοθεραπεία μπορεί να διασφαλίσει ότι οι ασθενείς όχι μόνο αναρρώνουν πλήρως και αποτελεσματικά από τις διαταραχές των τενόντων αλλά και προλαμβάνουν ενδεχόμενη επανεμφάνισή τους.