Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΗ ΝΟΣΟ ΤΟΥ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ

Η νόσος του Πάρκινσον αποτελεί τη δεύτερη πιο συχνή προοδευτική νευροεκφυλιστική διαταραχή που σχετίζεται με τη λειτουργία του εγκεφάλου. Εμφανίζεται μετά την ηλικία των 40 ετών και συνήθως σε άτομα που βρίσκονται περίπου στα 60 τους χρόνια. Προσβάλλει συχνότερα άνδρες άνω των 60 ετών και πιθανότατα η εμφάνισή της σχετίζεται με τη δυσλειτουργία ή την απώλεια των ντοπαμινεργικών νευρώνων στον εγκέφαλο, την έλλειψη ντοπαμίνης και τον σχηματισμό παθολογικών σωματιδίων – πρωτεϊνών, των Lewy Bodies, στους νευρώνες. Αποτελεί μια ιδιοπαθή νόσο του νευρικού συστήματος, που χαρακτηρίζεται από κινητικές και μη κινητικές εκδηλώσεις.  

Τα συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον

Τα συμπτώματα που εμφανίζει η συγκεκριμένη νόσος αφορούν τόσο την κίνηση του ατόμου όσο και άλλους τομείς της καθημερινότητάς του. Πιο αναλυτικά, τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι:

  • Διαταραχές ύπνου

  • Διαταραχές στην όσφρηση

  • Τρέμουλο στο χέρι ή στο πόδι, σε κατάσταση ηρεμίας

  • Δυσκαμψία

  • Βραδυκινησία

  • Κατάθλιψη

  • Άνοια

  • Δυσκοιλιότητα

  • Δυσκολία στην ούρηση

  • Αυξημένη εφίδρωση

 

Αντιμετώπιση και ο ρόλος της Φυσικοθεραπείας

Η επιστήμη δεν έχει βρει ακόμα τον τρόπο να αντιμετωπίσει οριστικά τη Νόσο του Πάρκινσον ωστόσο τα συμπτώματά της μπορούν να ελεγχθούν με ποικίλους τρόπους και να προσφέρουν στους ασθενείς μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Τα συμπτώματα λοιπόν της νόσου μπορούν να αντιμετωπιστούν με:

  • Συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή

  • Επεμβατικές θεραπείες

  • Υγιεινή διατροφή

Η Φυσικοθεραπεία παίζει σημαντικό ρόλο στην ανακούφιση των ενοχλητικών συμπτωμάτων ενώ έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά η συμβολή της τόσο στην πρόληψη, τη διατήρηση και τη βελτίωση όσο και στην εκπαίδευση και την αποκατάσταση του ασθενούς. Η κινησιοθεραπεία στα πλαίσια ενός εξατομικευμένου προγράμματος φυσικοθεραπείας μπορεί να επιδράσει σημαντικά στην καθυστέρηση της εξέλιξης της νόσου. Το πρόγραμμα φυσικοθεραπείας μπορεί επίσης να περιλαμβάνει:

  • Αερόβιες ασκήσεις

  • Διατατικές ασκήσεις

  • Επανεκπαίδευση των αντιδράσεων ισορροπίας και προσανατολισμού

  • Αναπνευστικές ασκήσεις

  • Εκμάθηση λειτουργικών δραστηριοτήτων

  • Ασκήσεις έκφρασης

Απώτερος στόχος της Φυσικοθεραπείας είναι ο ασθενής να έχει μια όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική ζωή. Επίσης, ο φυσικοθεραπευτής θα του προτείνει το κατάλληλο πρόγραμμα προκειμένου να:

  • Βελτιώσει τη στάση του σώματος

  • Βελτιώσει την ισορροπία του

  • Επανεκπαιδεύσει τον ασθενή να βαδίζει σωστά

  • Αυξήσει την αντοχή του

  • Βελτιώσει την κινητικότητα των αρθρώσεων

  • Διατηρήσει την ελαστικότητα των μυών

  • Βελτιώσει την αναπνευστική λειτουργία

 

 

Συνεδρίες με συχνότητα 2-3 φορές την εβδομάδα από 45 λεπτά περίπου η καθεμία, αρκούν για να υπάρξει ένα μετρήσιμο και εμφανές κλινικό αποτέλεσμα που θα δώσει στον ασθενή αλλά και στην οικογένειά του μια βελτιωμένη καθημερινότητα και μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Επίσης, τέτοιου είδους προγράμματα θεραπευτικής άσκησης σε ασθενείς της Νόσου Πάρκινσον λειτουργούν ευεργετικά και στον τομέα της ψυχολογίας τους, ένας τομέας που είναι εξίσου σημαντικός στην αποτελεσματικότητα των παραπάνω θεραπειών αλλά και της εξέλιξης της Νόσου.     

Related Posts