Σύνδρομο διαμερίσματος και ο ρόλος της Φυσικοθεραπείας
Το σύνδρομο διαμερίσματος είναι μια σοβαρή πάθηση που χαρακτηρίζεται από την αυξημένη πίεση μέσα σε ένα μυϊκό διαμέρισμα, ενώ περιορίζει τη ροή του αίματος και προκαλεί ενδεχόμενη βλάβη στους ιστούς. Αυτή η παθολογική κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Στις οξείες περιπτώσεις, απαιτείται άμεση ιατρική παρέμβαση, ενώ στις χρόνιες μορφές του συνδρόμου, η φυσικοθεραπεία αποτελεί κεντρικό στοιχείο στη διαχείριση και αποκατάσταση.
Τι είναι το σύνδρομο διαμερίσματος;
Το ανθρώπινο σώμα περιλαμβάνει διάφορα μυϊκά διαμερίσματα, καθένα από τα οποία περιέχει μύες, αιμοφόρα αγγεία και νεύρα, και όλα αυτά περικλείονται από ανελαστική περιτονία. Όταν η πίεση εντός αυτών των διαμερισμάτων αυξάνεται πέρα από τα φυσιολογικά όρια, τα αιμοφόρα αγγεία δεν μπορούν να παρέχουν επαρκές αίμα και οξυγόνο στους ιστούς και ως εκ τούτου μπορούν να προκαλέσουν ισχαιμία, ακόμα και πιθανή νέκρωση.
Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι του συνδρόμου διαμερίσματος:
- Οξύ σύνδρομο διαμερίσματος, το οποίο είναι μια επείγουσα κατάσταση που απαιτεί άμεση χειρουργική παρέμβαση.
- Χρόνιο σύνδρομο διαμερίσματος, το οποίο συνήθως αναπτύσσεται σταδιακά και εμφανίζεται κυρίως σε αθλητές λόγω της συνεχούς καταπόνησης των μυών.
Τι προκαλεί το σύνδρομο διαμερίσματος;
Το σύνδρομο διαμερίσματος μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες, ανάλογα με την οξεία ή χρόνια μορφή του.
Το οξύ σύνδρομο διαμερίσματος συχνά προκαλείται από τραυματισμούς όπως κατάγματα, σοβαρούς μώλωπες ή χειρουργικές επεμβάσεις. Η αιμορραγία και το οίδημα εντός του διαμερίσματος μπορούν να αυξήσουν την πίεση και να οδηγήσουν σε προβλήματα που αφορούν την αιμάτωση. Επίσης, η τοποθέτηση σφιχτών επιδέσμων ή ενός γυψονάρθηκα μπορεί να συμβάλει στην επιδείνωση του προβλήματος.
Το χρόνιο σύνδρομο διαμερίσματος συνδέεται κυρίως με επαναλαμβανόμενη καταπόνηση, ιδιαίτερα σε αθλητές και άτομα που ασχολούνται με έντονες σωματικές δραστηριότητες. Η υπερβολική χρήση των μυών, η ανεπαρκής αποκατάσταση και η κακή τεχνική στην κίνηση μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξή του.
Τα συμπτώματα που συνοδεύουν το σύνδρομο διαμερίσματος
Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο του συνδρόμου:
- Οξύ σύνδρομο διαμερίσματος: Χαρακτηρίζεται από έντονο, διαρκή πόνο που δεν ανακουφίζεται με παυσίπονα, αίσθημα έντονης πίεσης ή σφιξίματος στην περιοχή, μειωμένη αιμάτωση (κρύο ή ωχρό δέρμα), αδυναμία ή παράλυση των μυών και μείωση της αίσθησης λόγω βλάβης των νεύρων.
- Χρόνιο σύνδρομο διαμερίσματος: Τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της άσκησης και υποχωρούν με την ανάπαυση. Περιλαμβάνουν σταδιακά αυξανόμενο πόνο, μυϊκούς σπασμούς, αίσθημα έντασης και σε ορισμένες περιπτώσεις μούδιασμα ή αδυναμία στην προσβεβλημένη περιοχή.
Για τη διάγνωση του συνδρόμου διαμερίσματος, μετά τη λήψη ιστορικού και την κλινική εξέταση, ακολουθεί μέτρηση της πίεσης εντός των μυών με ειδική βελόνα για την επιβεβαίωση της πάθησης ενώ οι απεικονιστικές εξετάσεις όπως μαγνητική τομογραφία ή υπερηχογράφημα, χρησιμοποιούνται κυρίως για τον αποκλεισμό άλλων καταστάσεων.
Πώς αντιμετωπίζεται το σύνδρομο διαμερίσματος;
Η θεραπεία του συνδρόμου διαμερίσματος εξαρτάται από το αν πρόκειται για οξεία ή χρόνια μορφή.
- Στην οξεία μορφή, η χειρουργική αποσυμπίεση του διαμερίσματος είναι η μόνη αποτελεσματική λύση.
- Στην χρόνια μορφή, η θεραπεία είναι συντηρητική και περιλαμβάνει ανάπαυση, τροποποίηση της άσκησης και φυσικοθεραπεία.
Ο ρόλος της Φυσικοθεραπείας στη διαχείριση του συνδρόμου διαμερίσματος
Η φυσικοθεραπεία παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαχείριση της χρόνιας μορφής του συνδρόμου διαμερίσματος, καθώς βοηθά στη μείωση του πόνου, στη βελτίωση της κινητικότητας και στην αποκατάσταση της λειτουργικότητας της πάσχουσας περιοχής.
- Φυσικά μέσα (παγοθεραπεία, θερμοθεραπεία, ηλεκτροθεραπεία, laser, υπέρηχο, στοχευμένες ραδιοσυχνότητες, biofeedback, μαγνητικό διεγέρτη, κρουστικό υπέρηχο)
- Κινησιοθεραπεία (διατάσεις, ασκήσεις ενδυνάμωσης, ασκήσεις με έμφαση στην ιδιοδεκτικότητα και στην κιναισθησία)
- Ειδικές τεχνικές κινητοποίησης (Ackermann)
- Περίδεση (Kinesio taping)
- Βελονισμός (dry needling)
- Εκπαίδευση του ασθενή και ενημέρωση για την παθολογία του καθώς και για τις δραστηριότητες που μπορούν να ανακουφίσουν τα συμπτώματα ή να τον επιβαρύνουν περισσότερο
- Θεραπευτική άσκηση (λειτουργική επανεκπαίδευση, ασκήσεις νευρομυϊκού συντονισμού).
- Συμβουλές για τη διόρθωση της στάσης σώματος, την ανακούφιση των συμπτωμάτων και την πρόληψη ενδεχόμενης επιδείνωσης.
Το σύνδρομο διαμερίσματος, είτε οξύ είτε χρόνιο, αποτελεί μια παθολογία που μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την ποιότητα ζωής του ατόμου. Στις περιπτώσεις χρόνιου συνδρόμου, η φυσικοθεραπεία παρέχει μια μη επεμβατική, ασφαλή και αποτελεσματική λύση για τη διαχείριση του πόνου και την αποκατάσταση της λειτουργικότητας.
